Χαρακτηριστικά της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας, της διάγνωσης και της θεραπείας της

Η χρόνια ινώδης πολίτιδα είναι συχνότερα το αποτέλεσμα οξείας μορφές πνευμονίας. Ωστόσο, μερικές φορές η πρωταρχική χρόνια εξέλιξη της νόσου είναι δυνατή, όταν η φάση της οξείας φλεγμονής είναι βραχύβια και ξεφεύγει χωρίς κλασικά συμπτώματα που σχετίζονται με έντονο πόνο.

Η χρόνια μορφή είναι ένα είδος αντιστάθμισης όταν εμφανίζεται ένας ινώδης εκφυλισμός του χαρτοπολτού ("νεύρο") με ελάχιστη έκκριση, δηλαδή σχηματισμό υγρού στο κανάλι. Όταν συμβαίνει αυτό, ο πολλαπλασιασμός του ινώδους συνδετικού ιστού μέσα στα κανάλια του δοντιού με την αντίστοιχη μείωση της ευαισθησίας του πολτού.

Οι δομικές αλλαγές στον πολτό χωρίς αποσύνθεση και ο σχηματισμός πύου είναι το αποτέλεσμα της αντιδραστικότητας του οργανισμού, όταν η κατάσταση της φλεγμονής των "νευρικών" ιστών καθιστά δυνατή την αίσθηση οξείας πόνου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό συμβάλλει τερηδόνα τερηδόνας μέχρις ότου ο θάλαμος πολτού, όταν η εκροή περίσσειας ρευστού από αυτό λαμβάνει χώρα διαμέσου της οπής στην κοιλότητα της μάζας.

Φωτογραφία ενός δοντιού με μια βαθιά καριώδη κοιλότητα που φθάνει στο θάλαμο πολτού:

Δείτε επίσης το άρθρο: Πώς η τερηδόνα μπορεί να κοιτάξει στα δόντια: φωτογραφίες.

Ωστόσο, στην χρόνια ινώδη πνευρίτιδα, παρά την απουσία οξέος πόνου, δεν είναι απαραίτητο να μιλάμε για την ευημερία του δοντιού. Ναι, και στις περισσότερες περιπτώσεις η κατάσταση αυτή είναι προσωρινή, αφού αργά ή γρήγορα ένα μέρος του πολτού μπορεί να πεθάνει με φαινόμενα. γάγγραινα "νεύρο", ή νέκρωση ολόκληρου του πολφού με τη μετάβαση της πυώδους φλεγμονής στον περιβάλλοντα ριζικό ιστό.

Η οξεία πυώδης διαδικασία, με τη σειρά της, μπορεί να εξαπλωθεί κάτω από το περιόστεο και να προκαλέσει μια "ροή", η οποία συχνά οδηγεί σε εκχύλιση δοντιών. Σε γενικές γραμμές, η μετάβαση της ινώδους φάσης στη γάγγραινα του πολτού είναι δυσάρεστη από κάθε άποψη: εμφανίζεται μια κακοσμία, το δόντι γίνεται γκρι, αντιδρά έντονα σε θερμό και αναπτύσσονται πρόσθετοι κίνδυνοι σοβαρών επιπλοκών.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να ξεκινήσει η θεραπεία της ινώδους πνευρίτιδας το συντομότερο δυνατό, ακόμη και πριν γίνει οξεία η χρόνια μορφή της νόσου.

 

Ιστορικό και δυναμική της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας

Η χρόνια ινώδης πνευρίτιδα μεταξύ των άλλων μορφών πνευμονίτιδας εμφανίζεται συχνότερα και έχει χαρακτηριστικό ιστορικό της νόσου. Συνήθως ένα άτομο διαταράσσεται από πόνους πόνου από διάφορους τύπους ερεθιστικών ουσιών (κρύο και ζεστό φαγητό), τα οποία δεν παραμένουν για πολύ καιρό ακόμα και μετά την εξάλειψη της πηγής ερεθισμού. Συχνά, ο πόνος ενός σφυροκόπηματος γίνεται αισθητός σε εκείνες τις περιπτώσεις όταν η θερμοκρασία του αέρα περιβάλλοντος αλλάζει μόνο: για παράδειγμα, όταν μετακινείται σε ένα ζεστό δωμάτιο από το κρύο.

Μετά τη διαθεσιμότητα βαθιά καριώδης κοιλότητα, η οποία επικοινωνεί με το θάλαμο πολφού, ο πόνος δεν μπορεί να ενοχλεί ή να εμφανίζεται μόνο όταν μασάει σκληρή τροφή λόγω μηχανικού ερεθισμού του "νεύρου". Παρόμοια ιστορικά περιστατικά στην χρόνια ινώδη πνευρίτιδα παρατηρούνται όταν η καριώδης κοιλότητα βρίσκεται έξω από την πρόσβαση σε ερεθιστικά, για παράδειγμα, κάτω από το κόμμι (ριζική τερηδόνα).

Γιατί οι πόνοι πόνου κυριαρχούν το βράδυ και το βράδυ;

Πράγματι, είναι γνωστό ότι ο πονόδοντος εκδηλώνεται φωτεινότερα το βράδυ και ειδικά τη νύχτα. Παρά το γεγονός ότι στη χρόνια ινώδη πνευρίτιδα υπάρχει μόνο ήπιος πόνος, αλλά το βράδυ και τη νύχτα συχνά γίνονται πιο έντονες.

Υπάρχουν διάφορες εκδόσεις γι 'αυτό. Σύμφωνα με τον πρώτο, οι νυχτερινές πτώσεις συνδέονται με το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας ένα άτομο είναι ενεργό και δεν δίνει προσοχή στον ασθενή πόνο στο παρασκήνιο και το βράδυ και τη νύχτα το σώμα χαλαρώνει και ο πόνος αισθάνεται πιο έντονα. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, οι νυχτερινοί πόνοι οφείλονται στο γεγονός ότι τα νευρικά κλαδιά που συνδέονται με το πνευμονοειδές νεύρο προσεγγίζουν το δόντι και η νύχτα εδώ και πολλά χρόνια ονομάζεται «βασιλεία του Vagus», δηλαδή αύξηση της δραστηριότητας αυτού του συγκεκριμένου νεύρου, επομένως το δόντι πονάει πιο συγκεκριμένα αυτή τη στιγμή. Οι οδοντίατροι, από την άλλη πλευρά, έχουν μια πιο εξήγηση εξαιτίας του γεγονότος ότι οι μεταβολικές διαδικασίες εξασθενούν το βράδυ και κατά τη διάρκεια του ύπνου, ο ρυθμός εκροής των τοξινών από τον πολτό μειώνεται, γεγονός που καθιστά τη διόγκωση και συμπίεση του στο δόντι ισχυρότερη. Δεδομένου ότι ο πολτός είναι μια νευροβλαστική δέσμη, η παρατεταμένη συμπίεση του προκαλεί έντονο πόνο.

Φωτογραφία πολτού που αφαιρείται από δόντι:

Μια περίπτωση από την πρακτική.

Ένας 42χρονος άνδρας ήρθε στον οδοντίατρο με παράπονα σχετικά με την καρυώδη κοιλότητα στο άνω αριστερό δόντι, που προκαλεί πόνους όταν τρώει, καθώς και μια σταδιακή αύξηση των οδυνηρών αισθήσεων από το κρύο. Ο ασθενής επικεντρώθηκε στην παραβίαση του χάσματος μεταξύ των δοντιών, επειδή κατά τη διάρκεια του γεύματος υπάρχει πόνος στα ούλα και πρέπει να αφαιρέσετε τα απομεινάρια τροφής με οδοντογλυφίδες.

Από το ιστορικό της περίπτωσης: πριν από περίπου ένα μήνα εμφανίστηκαν σε αυτό το δόντι οξεία παροξυσμικοί πόνοι, τους οποίους ο ασθενής απομάκρυνε Κετορικού παυσίπονα.

Αντικειμενικά: μια κοιλιακή κοιλότητα γεμάτη με μαλακωμένη και χρωματισμένη οδοντίνη προσδιορίζεται με οπτική εξέταση στο άνω πέμπτο δόντι (2.5). Ο μεσαίος τοίχος επαφής και η επιφάνεια μάσησης ενός δοντιού 2,5 καταστρέφονται από μια περίεργη διαδικασία. Όταν ο ήχος καθορίζεται από το σημείο ανοίγματος της κοιλότητας του δοντιού, το οποίο είναι ορατό στον πολτό. Όταν ο καθετήρας αγγίζει αυτό το σημείο, ο πολτός αιμορραγεί οδυνηρά.

Για να διευκρινιστεί η διάγνωση, πραγματοποιήθηκαν κρούσεις του δοντιού, EDI και ακτινογραφία. Δεν υπάρχει πόνος κατά την κρούση στο δόντι, τα δεδομένα EDI είναι 40 μΑ. Στην ακτινογραφία υπάρχει ένα μήνυμα της κοιλότητας με ένα θάλαμο πολτού, δεν έχουν ανιχνευθεί μεταβολές στους περιαπτικούς ιστούς.

Διάγνωση: χρόνια ινώδης πνευρίτιδα 2,5 δόντι.

Θεραπεία:

• διενεργήθηκε αναισθησία διήθησης με SEPTANEST 1: 100 000 (1,7 ml) στην προεξοχή των κορυφών των ριζών των 25 δοντιών στο κόμμι.
• την προετοιμασία και την κατεργασία της κοιλότητας από την μαλακωμένη οδοντίνη.
• θεραπεία με 2% χλωρεξιδίνη ·
• το άνοιγμα των ανοιγμάτων του καναλιού ρίζας από τη ρωγμή των σχισμών:
• ακρωτηριασμό του στεφανιαίου πολτού.
• αποξήρανση του ριζικού πολτού από τον πολωτανακλαστήρα.
• αποκάλυψη των στόχων των μέσων και των παλαμιαίων καναλιών από τον Gates Glidden Pines.
• ρύθμιση και σταθεροποίηση του μήκους εργασίας των καναλιών.
• τη διέλευση και την επέκταση των αρχείων Κ από τον αριθμό 15 έως τον αριθμό 40 με εναλλασσόμενους διαύλους εκτόξευσης φαρμάκων από ενδοδοντική σύριγγα με υποχλωριώδες νάτριο 3,25%
• ξήρανση των καναλιών με καρφίτσες χαρτιού.
• Έλεγχος μήκους καναλιού με εντοπισμό κορυφής.
• την πλήρωση του καναλιού σε δεδομένο μήκος χρησιμοποιώντας ψυχρή πλευρική συμπύκνωση γουταπέρκας (αριθ. 35-40, 4 κωνικότητα) με ενδομεταζόνη Ν.

Ένα προσωρινό Clip που έχει σκληρυνθεί με φως είναι εγκατεστημένο στο δόντι. Ο ασθενής έχει προγραμματιστεί για το επόμενο ραντεβού μετά από 3 ημέρες.

Επαναλαμβανόμενη λήψη. Η προσωρινή επένδυση αφαιρέθηκε, οι τοίχοι των κοιλοτήτων διορθώθηκαν. Χρησιμοποιήθηκε μια ανοιχτή τεχνική σάντουιτς: μια μήτρα τομής τοποθετήθηκε μεταξύ των 2,4 και 2,5 δοντιών με σφήνες για την αποκατάσταση του μέσου σημείου επαφής.

Το γυάλινο ιονομερές τσιμέντο του Vitrebond εισήχθη στον πυθμένα του ορίου σμάλτου-οδοντίνης, οι αισθητικά λειτουργικές ιδιότητες του δοντιού αποκαταστάθηκαν με φωτοκατασκευή Filtek Z-250, λείανση και στίλβωση με δίσκους,πινέλα με πάστα Detartrine Z.

Ο έλεγχος της καθιερωμένης φώκιας διορίζεται σε μια εβδομάδα.

 

Διάγνωση χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας

Η διάγνωση της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας γίνεται τελικά μόνο μετά από κατάλληλες μελέτες υποστήριξης.

Συνήθως, στο δόντι υπάρχει μια βαθιά καριώδης κοιλότητα με μαλακωμένη μολυσμένη οδοντίνη, η οποία συχνά επικοινωνεί με τον θάλαμο πολφού. Για να διευκρινιστεί η παρουσία ενός τέτοιου διαδεδομένου μηνύματος, ο οδοντίατρος χρησιμοποιεί έναν καθετήρα - ένα μεταλλικό όργανο που είναι καμπύλο και αιχμηρό στο τέλος, το οποίο χρησιμοποιείται για ανίχνευση.

Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, καθορίζεται εάν υπάρχει ένα μήνυμα από το κάτω μέρος της carious κοιλότητας στον πολτό του δοντιού. Εάν υπάρχει ένα μήνυμα, τότε μετά τη δοκιμή του πολτού συχνά αρχίζει να αιμορραγεί οδυνηρά.

Είναι ενδιαφέρον

Επί του παρόντος, οι οδοντίατροι σπάνια καταφεύγουν στη μέθοδο της βαθιάς ανίχνευσης ή ασκούνται με μεγάλη προσοχή. Η παλαιότερη γενιά μπορεί να πει πολλές ιστορίες ότι ένας ασυνείδητος οδοντίατρος "έσπρωξε" στο δόντι με κάτι αιχμηρό κατά τη διάρκεια της διάγνωσης, έτσι ώστε "σπινθήρες έπεσαν από τα μάτια μου".Τέτοιες περιπτώσεις, δυστυχώς, καταγράφονται σήμερα, ειδικά σε ρεσεψιόν κλινικών κλινικών.

Η πρακτική δείχνει ότι σοβαρός πόνος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανίχνευσης συμβαίνει όταν το άκρο του καθετήρα φθάνει στο κάτω μέρος της κοιλότητας με υπερβολική πίεση. με φόντο οξείας πνευμονίαςαντί για χρόνια. Κατά κανόνα, στη χρόνια μορφή, η ανίχνευση ενός νεύρου που έχει ήδη τραυματιστεί δεν προκαλεί αφόρητο πόνο, αν και οι σύγχρονοι οδοντίατροι, λαμβάνοντας υπόψη τις ανθρώπινες διαγνωστικές μεθόδους, απορρίπτουν αυτήν την επικίνδυνη μέθοδο.

Η παλαίωση της γόμας κοντά στο δόντι του ασθενούς είναι πάντα ανώδυνη και η κρούση (κτυπώντας) στο δοντιένιο δοντιού με το αμβλύ άκρο ενός καθετήρα ή του οδοντικού καθρέφτη δεν προκαλεί οδυνηρές αισθήσεις.

Ένα από τα σημαντικά στάδια της διάγνωσης είναι επίσης η θερμομετρία - ο προσδιορισμός της αντίδρασης του δοντιού σε ερεθίσματα θερμοκρασίας. Έτσι, για παράδειγμα, όταν εφαρμόζεται κρύο νερό σε ένα δόντι όταν τροφοδοτείται από σύριγγα με αμβλύ βελόνα, ο πόνος δεν παραμένει μακριά για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη και μετά την αφαίρεση του ερεθίσματος, αυτό σημαίνει ένα ζωντανό "νεύρο" μέσα στο δόντι και τη χρόνια φλεγμονή του.

Ως μέρος της διαφορικής διάγνωσης, η ηλεκτροδωδεογνωσία (EDI) είναι, ίσως,η πιο ενημερωτική μέθοδος και σας επιτρέπει να προσδιορίσετε με ακρίβεια όχι μόνο το χρόνιο στάδιο της φλεγμονής με εκφυλισμό ινώδους ιστού στο εσωτερικό του δοντιού αλλά και να το διακρίνετε από άλλες χρόνιες μορφές (κυτταρίνη και υπερτροφία). Δεδομένου ότι ένας υγιής πολτός αρχίζει να ανταποκρίνεται σε ρεύμα 2-6 μΑ (με βαθιά τερηδόνα έως 20 μΑ), όλες οι σοβαρές αποκλίσεις από αυτή την τιμή υποδεικνύουν μια συγκεκριμένη κατάσταση φλεγμονής του πολφού. Στην ινώδη πνευρίτιδα, το «νεύρο» αποκρίνεται με ενθουσιασμό και πόνο με ρεύμα 35-50 μΑ.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει τη συσκευή για τη διεξαγωγή διαγνωστικών ηλεκτρικών δωρεών:

Η ραδιοδιάγνωση είναι επίσης σημαντική. Στη χρόνια ινώδη πολίτιδα στην ακτινογραφία του δοντιού του ασθενούς, συνήθως παρατηρείτε μια βαθιά καριώδη κοιλότητα, η οποία σχεδόν πάντα επικοινωνεί με το θάλαμο πολφού. Μερικές φορές υπάρχει μια μικρή επέκταση του περιοδοντικού χάσματος (ο χώρος μεταξύ της ρίζας και των οστών των κυψελίδων, στους οποίους είναι σταθερό).

Η διαφορική διάγνωση της χρόνιας ινώδους πνευμονίας πραγματοποιείται με βαθιά τερηδόνα, οξεία πνευρίτιδα και χρόνια γαστρεντερική πνευρίτιδα.Με αυτές τις ασθένειες η ινώδης πνευρίτιδα είναι παρόμοια.

Η βαθιά τερηδόνα δεν έχει ποτέ ένα μήνυμα με τον πολτό του δοντιού και ο ήχος είναι οδυνηρός σε όλο το βάθος και όχι σε ένα σημείο. Ο πόνος περνάει γρήγορα με την εξάλειψη του ερεθιστικού, σε αντίθεση με την ινώδη πνευρίτιδα. Οι ενδείξεις για EDI με βαθιά τερηδόνα δεν υπερβαίνουν τα 20 μΑ και με ινώδη πνευρίτιδα από 35 μΑ.

Η οξεία μορφή της κονδυλίτιδας μπορεί εύκολα να συγχέεται με τη χρόνια. Οι περισσότερες από τις διαφορές αποκαλύπτονται στη μελέτη του ιστορικού της νόσου, καθώς στον χρόνιο ινώδη πνευμό δεν υπάρχουν παράπονα για οξύ αυθόρμητο πόνο και πόνο, δίνοντας κάπου (στο ναό, στο αυτί, στο πίσω μέρος του κεφαλιού κλπ.). Ο ασθενής υποδεικνύει ότι υπήρχαν όλες αυτές οι ενδείξεις νωρίτερα, αλλά με την πάροδο του χρόνου εξαφανίστηκαν και παρέμεινε μόνο ένας διαρκής πόνος. Όταν αισθάνεστε το κάτω μέρος της κοιλότητας στο παρασκήνιο οξεία πνευμονίτιδα πιο συχνά δεν υπάρχει επικοινωνία της καριέρας κοιλότητας με «νεύρο», σε αντίθεση με την ινώδη πνευρίτιδα.

Η γαγγραινώδης πνευρίτιδα μπορεί να συγχέεται με ινώδη, αλλά η κύρια διαφορά της είναι η εμφάνιση του δοντιού (γκριζωπή απόχρωση), η κακοσμία της κοιλότητας, η καταστροφή του δοντιού στο στόμα των καναλιών και ο πόνος κατά την ανίχνευση των καναλιών.Επίσης, ο κύριος δείκτης στη διάγνωση σε αυτή την περίπτωση είναι τα δεδομένα EDI, τα οποία, όταν η γάγγραινα πολτού φθάνει τα 60 μΑ.

 

Χειρουργική θεραπεία της ινώδους πνευρίτιδας

Δεδομένου ότι η ινώδης πολίτης είναι μια μη αναστρέψιμη φλεγμονή του χαρτοπολτού, η θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση: μερική ή πλήρη εξαγωγή του πολτού από τα κανάλια. Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά με τις συναρπαστικές αποχρώσεις αυτής της διαδικασίας εδώ: Πώς να αφαιρέσετε ένα νεύρο από ένα δόντι και ποια προβλήματα μπορεί να προκύψουν..

Είναι ενδιαφέρον

Οι λογοτεχνικές πηγές του τέλους του περασμένου αιώνα πληροφορούν ότι σε χρόνια ινώδη πολίτιδα μπορεί να εφαρμοστεί μια βιολογική (συντηρητική) μέθοδος θεραπείας, αλλά οι περισσότεροι εξειδικευμένοι συγγραφείς σύγχρονων επιστημονικών έργων κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επίδραση μιας τέτοιας θεραπείας είναι πολύ αμφίβολη και η πρόβλεψη για το μέλλον δεν είναι ευνοϊκή. Οι δομικές αλλαγές στους ιστούς του πολτού δεν του επιτρέπουν να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση του, ακόμη και εις βάρος ισχυρών φαρμάκων που βασίζονται σε αντιβιοτικά και υδροξείδιο του ασβεστίου.

Η μερική αφαίρεση του πολτού ως θεραπεία για τη χρόνια ινώδη πολίτιδα είναι εξαιρετικά σπάνια, δεδομένου ότι είναι δύσκολη η διάγνωση εάν υπάρχουν σοβαρές ινωτικές μεταβολές στον πολτό ριζών.Μετά από όλα, είναι ο ριζικός πολτός με αυτή τη μέθοδο θεραπείας που διατηρεί και βάζει φάρμακα για την ανακούφιση της φλεγμονής. Η πολυπλοκότητα της διατήρησης τέλειας στειρότητας στην περιοχή εργασίας και η πιθανότητα επαναφλεγμονής των υπολειμμάτων πολτού δεν επιτρέπουν στους οδοντιάτρους να ελπίζουν στην επιτυχία από αυτόν τον τύπο θεραπείας και η προοπτική επαναφοράς της εργασίας καθορίζει εκ νέου την επιλογή υπέρ της μεθόδου της πλήρους εξαγωγής του πολτού από το σύστημα των ριζικών καναλιών.

Η πλήρης εκχύλιση του πολτού από τα ριζικά κανάλια ανακουφίζει αξιόπιστα το δόντι από την πηγή μόλυνσης, που προκαλεί πόνο στο δόντι. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιήστε τη μέθοδο εκχύλισης ενός "νεύρου" σε ένα στάδιο με τον επακόλουθο καθαρισμό των καναλιών με αντισηπτικά ή με την προκαταρκτική εξάντληση του πολτού με τη βοήθεια πάστας αρσενικού ή αναλόγων χωρίς αρσενικό.

Είναι ενδιαφέρον

Λόγω όχι των πιο εξειδικευμένων εξηγήσεων των οδοντιάτρων, οι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μετά την πρώτη επίσκεψη στο γιατρό για την αντιμετώπιση της κονδυλίτιδας στο δόντι, αρχικά δημιουργείται ένα "φάρμακο". Όσοι δεν είναι τυχεροί με το γιατρό, αυτό το «φάρμακο» προκαλεί επίσης έντονο πόνο, διότι στο τέλος αποδεικνύεται ότι αυτή η πάστα αρσενικού τοποθετήθηκε εσφαλμένα στην περίεργη κοιλότητα και αντί να σκοτωθεί ο πολτός, το ενοχλεί μόνο.Μια τέτοια πάστα δεν φέρει ιδιότητες του φαρμάκου, φυσικά, από μόνη της, και μερικές φορές στα χέρια ενός άπειρου οδοντιάτρου, γίνεται δηλητήριο για το δόντι και τον οργανισμό ως σύνολο.

Σύγχρονοι οδοντίατροι για τη θεραπεία της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας οποιουδήποτε δοντιού επιλέγουν τη μέθοδο πλήρους εκχύλισης πολτού από τα κανάλια υπό αποτελεσματική αναισθησία. Μετά από μια καλή "κατάψυξη" αφαιρείται το στεφανιαίο τμήμα του "νεύρου" και στη συνέχεια το ριζικό τμήμα αφαιρείται με τη βοήθεια των pulpoextractors (λεπτές βελόνες, που επιτρέπουν την εξαγωγή του πολτού λόγω ειδικών αγκίστρων). Μετά από αυτό, ο οδοντίατρος διεξάγει το πέρασμα και την επέκταση των καναλιών με αρχεία (εργαλεία που έχουν κοπτικές άκρες και λαβή για συγκράτηση) μαζί με την επεξεργασία φαρμάκων όλων των κλάδων του καναλιού με αντισηπτικά διαλύματα.

Συνήθως, η θεραπεία της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας διαρκεί 1-2 επισκέψεις, ανάλογα με την τακτική του γιατρού. Σε ορισμένες κλινικές καταστάσεις, ο οδοντίατρος μπορεί να βάλει διαλύματα ή πάστες με ισχυρά αντισηπτικά στο σύστημα των καναλιών για να βελτιώσει την αποστείρωση των καναλιών και να αποτρέψει την εμφάνιση επιδείνωσης σε ήδη νεκρό δόντι, επομένως εμφανίζεται μια επιπλέον επίσκεψη.

 

Χαρακτηριστικά της θεραπείας της ινώδους κονδυλίτιδας των δοντιών γάλακτος στα παιδιά

Για τη θεραπεία της ινώδους πνευρίτιδας σε παιδιά σήμερα εφαρμόζονται διαφορετικές μέθοδοι, ανάλογα με:

• επίπεδο οδοντιατρικής οργάνωσης (προϋπολογισμός ή ιδιωτική) ·
• κλινική περίπτωση (σχηματισμένες ρίζες ή όχι) ·
• παιδίατρος οδοντίατρος

και ούτω καθεξής

Τις περισσότερες φορές για τη θεραπεία ινών Ποντίτιδα των δοντιών του γάλακτος με σχηματισμένες ρίζες, χρησιμοποιείται μια τεχνική που δεν διαφέρει από αυτή των ενηλίκων. Το μόνο διακριτικό σημείο είναι ότι στα παιδιά, λόγω της φύσης της θεραπείας (υπερβολική δραστηριότητα και φόβος), η πάστα χρησιμοποιείται συχνά για να προκαταλάβει τον πολτό (συνήθως χωρίς κόκαλα) για να προετοιμαστεί για την εξόρυξη στην επόμενη επίσκεψη.

Σε μια σημείωση

Για παράδειγμα, το Devit-C ή - μια ισχυρή ζύμη που δεν περιέχει αρσενικό, χρησιμοποιείται ως παιδική πάστα. Ως ενεργό συστατικό, περιέχει παραφορμαλδεΰδη, η οποία καταστρέφει αξιόπιστα τον πολτό. Για την τοποθέτηση αυτής της πάστας με χρόνια πνευμίνη σε δόντι μωρών, είναι απαραίτητο να ανοίξετε καλά την κοιλότητα του πολφού.Συνήθως, αρκεί μια πάστα μεγέθους κόκκου κεχριού, αλλά για πρωτογενή δόντια πολλαπλών ριζών η δόση αυξάνεται ξεχωριστά. Τα ζυμαρικά τοποθετούνται κατά μέσο όρο για 3-5 ημέρες, και μερικές φορές μέχρι μία εβδομάδα.

Λόγω του γεγονότος ότι τα παιδιά συχνά δεν δίνουν την εκτέλεση όλων των χειρισμών για την αντιμετώπιση κανάλι, το οποίο απαιτεί πολύ χρόνο για να επιτευχθεί ένα θετικό αποτέλεσμα πλήρως, παιδιατρική οδοντιάτρους, ειδικά σε δημοσιονομική κλινικές μερικές φορές επιλέγουν μεθόδους απονευρωμένων ακρωτηριασμό, δηλαδή την αφαίρεση του στεφανιαία πολτού μετά την επικόλληση devitaliziruyuschey και ρίζα μουμιοποίησης. Η διατήρηση του "νεκρού" ριζικού πολτού μετά την εφαρμογή ισχυρών παραγόντων απομιμήσεως είναι μια αρκετά επικίνδυνη επιχείρηση.γιατί το μουμιοποιημένο "νεύρο" μπορεί να προκαλέσει χρόνια φλεγμονή στη ρίζα, μέχρι το συρίγγιο να εμφανιστεί στο κόμμι ή μια κύστη στη ρίζα του δοντιού του μωρού και αυτό θα επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα το φύτρο του μόνιμου δοντιού.

Πρόσθετες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε σε ξεχωριστό άρθρο: Θεραπεία της κονδυλίτιδας στα δόντια του γάλακτος στα παιδιά.

Από την εμπειρία του οδοντιάτρου

Σε ορισμένες οδοντιατρικές κλινικές, η πάστα ρεσορκίνης-φορμαλίνης και τα ανάλογά της με τη μορφή έτοιμων παρασκευασμάτων, τα οποία απαγορεύονται σε όλες τις χώρες εκτός από τη Ρωσία, εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ως παράγοντες μούμιξης στη Ρωσία, εκτός από τη Ρωσία.Τα δόντια (γάλα ή μόνιμα), που θεραπεύονται με αυτή τη μέθοδο, φαίνονται να το θέτουν ήπια, όχι πολύ όμορφα: μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το ολόκληρο τμήμα του δοντιού είναι ζωγραφισμένο σε σκιά ροζ ή κόκκινου χρώματος, το οποίο είναι πολύ αισθητό σε άλλους, αν το επεξεργασμένο δόντι βρίσκεται στη ζώνη χαμόγελου.

 

Προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ο κονδυλίτης μπορεί να είναι τόσο ήπιες όσο και σοβαρές επιπλοκές. Οι ήπιες επιπλοκές περιλαμβάνουν εκείνες που είναι πιο εύκολο να διορθωθούν και δεν είναι τόσο επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία και τη ζωή.

Για παράδειγμα, τα πιο συνηθισμένα λάθη στη θεραπεία ινώδους πνευρίτιδας περιλαμβάνουν την υποπίεση των δοντιών. Το ποιοτικό πρότυπο της επεξεργασίας του καναλιού εξασφαλίζει σφράγιση σε όλο το μήκος σφιχτά και μέχρι την κορυφή - φυσιολογική στένωση. Εάν το κανάλι δεν είναι σφραγισμένο στο καθορισμένο σημάδι, τότε στο μέλλον μπορεί να υπάρχουν σημαντικά προβλήματα που σχετίζονται με την ενεργοποίηση της μόλυνσης στα κενά του καναλιού. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο όταν το κανάλι σφραγίζεται μόνο κατά 20-50%.

Επιπλέον, οι οδοντίατροι αντιμετωπίζουν καταστάσεις όπου σε δημοσιονομική (ελεύθερη) οδοντιατρική δεν γεμίζουν κανάλια καθόλου ή τις εκτελούν με πάστες που διαδίδονται κατά μήκος των τοίχων των καναλιών, περνώντας ως ολοκληρωμένη θεραπεία.Φυσικά, σε σχεδόν το 100% των περιπτώσεων, οι συνάδελφοί τους επαναλαμβάνουν την εργασία τους ξανά εξαιτίας πόνο ή δυσφορία μετά από ακατάλληλη θεραπεία.

Είναι πολύ δύσκολο να διορθωθεί το σφάλμα που σχετίζεται με την αφαίρεση του υλικού πληρώσεως εντός του καναλιού πέρα ​​από τη ρίζα. Μερικές φορές, όπως λάθος είναι που αξίζει την υγεία του ασθενούς, εάν το υλικό παίρνει βαθιά μέσα στο ιγμόρειο άντρο (για τη θεραπεία του ανώτερου κανάλι ρίζας) ή του γναθιαίου πόρου (για τη θεραπεία των κάτω δοντιών).

Σε τέτοιες περιπτώσεις, το απομακρυσμένο υλικό πλήρωσης ενεργεί ως ξένο σώμα, ερεθίζει τον ιστό και προκαλεί έντονο πόνο. Η ιγμορίτιδα αναπτύσσεται στο άνω φλεβοκομβικό κόλπο και η νευρίτιδα αναπτύσσεται στο καννητό. Η έγκαιρη βοήθεια υπό τη μορφή χειρουργικής επέμβασης από τον χειρουργό οδοντίατρο για την απομάκρυνση του πλεονάζοντος υλικού σώζει την υγεία και συχνά τη ζωή του ασθενούς. Για προφανείς λόγους, ένας δόντι με μια τέτοια επιπλοκή πρέπει συχνά να αφαιρεθεί για να παρέχει καλύτερη πρόσβαση σε ξένο υλικό.

 

Φυσιοθεραπεία

Οι φυσιοθεραπευτικές αγωγές για ινώδη πνευρίτιδα χρησιμοποιούνται τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη θεραπεία. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με κανάλι, για παράδειγμα:

• διαθερμική πήξη "νεύρο";
• διασωματική ηλεκτροφόρηση ιωδίου.

Η διαθερμία είναι η μετουσίωση της πρωτεΐνης πολτού ή, με άλλα λόγια, η θερμική πήξη της. Λόγω του πολύ θερμαινόμενου άκρου της βελόνας που εισάγεται στο κανάλι, παράγεται θερμότητα, η οποία σε λίγα δευτερόλεπτα (2-4 δευτερόλεπτα) προκαλεί νέκρωση του πολτού, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο αιμορραγίας όταν αφαιρείται. Επίσης, οι μικροοργανισμοί σκοτώνονται, γεγονός που εμποδίζει τη διείσδυση της μόλυνσης πέρα ​​από τη ρίζα.

Διαφανική ηλεκτροφόρηση ιωδίου: αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται σε κακώς διαπερατά κανάλια με βακτηριοκτόνο σκοπό, δηλαδή να καταστρέφουν τα μικρόβια σε δύσκολα μέρη. Αυτή η τεχνική επιτρέπει στο μέλλον να αποφευχθούν οι κίνδυνοι επιπλοκών όπως η κορυφαία περιοδοντίτιδα - φλεγμονή των ιστών γύρω από τη ρίζα.

Εάν μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας του καναλιού παρατηρείται πόνος μετά την πλήρωση, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρών σφαλμάτων στην εικόνα που απαιτούν διόρθωση, τότε χρησιμοποιούνται αναισθητική ηλεκτροφόρηση, θεραπεία υπερήχων και λέιζερ, καθώς και ακτινοβολία μικροκυμάτων. Όλα αυτά σας επιτρέπουν να αφαιρέσετε γρήγορα τον πόνο τραυματικού χαρακτήρα.

 

Ας συνοψίσουμε λίγο.Η έγκαιρη προσφυγή στη βοήθεια για τη χρόνια ινώδη πολίτιδα αποφεύγει τις μελλοντικές επιπλοκές, όπως η γάγγραινα του "νεύρου", ακολουθούμενη από την πυώδη σύντηξη, που σημαίνει να αποφύγουμε την απομάκρυνση του δοντιού. Χάρη στις σύγχρονες εξελίξεις στην οδοντιατρική, σήμερα είναι εφικτή η πλήρης επεξεργασία του καναλιού με μια ανθεκτική και αισθητική πλήρωση. Επομένως, δεν έχει νόημα να υπομείνετε τον πόνο και να το πίνετε με παυσίπονα, είναι πολύ πιο εύκολο να θεραπεύσετε ένα δόντι και να κοιμηθείτε καλά.

 

Χρήσιμο βίντεο: τι είναι σημαντικό να γνωρίζετε για τον κονδυλίτη

 

Θεραπεία της πνευμονίας κάτω από μικροσκόπιο